به گزارش روابط عمومی سازمان ،کمیته فنی چغندرقند با حضور مجری طرح چغندرقند کشور، معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی، کارشناسان و متخصصان، نمایندگان کارخانه‌های فرآوری و تولید قند، مدیران و کارشناسان جهاد کشاورزی شهرستان‌های استان برگزار شد.

در این نشست تخصصی، اصغر رستمی، معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان اظهار کرد: خشک‌سالی و مسائل اقلیمی موجب کاهش در سطوح زیر کشت این محصول شده است البته با تغییر کشت به سمت اصلاح و بهبود شرایط حرکت کرده‌ایم.

وی با اشاره به برنامه ابلاغی برای کشت چغندرقند در استان اصفهان گفت: بر اساس این برنامه 300 هکتار کشت چغندرقند در سال 98-99 برای استان پیش‌بینی شده که تا امروز بیش از 38 درصد این برنامه به اجرا درآمده است، برنامه کشت چغندرقند به شش شهرستان مستعد در این زمینه ابلاغ شده که تا امروز در شهرستانِ اصفهان 9/57 هکتار، اردستان 7/30 هکتار و برخوار 27 هکتار کشت چغندر انجام شده است.

معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان با بیان اینکه بر اساس برنامه ابلاغی 1399-1400 سطح زیر کشت چغندرقند در 6 شهرستان استان به 750 هکتار خواهد رسید، اضافه کرد: اقدامات زیادی برای کشت چغندرقند پاییزه در سطح استان برنامه‌ریزی شده که از آن جمله می‌توان به برنامه‌ریزی کشت و هماهنگی عوامل اجرایی، شناسایی و انتخاب کشاورزان برای انجام کشت این محصول، انعقاد قرارداد با کشاورزان، برنامه‌ریزی برداشت محصول با هماهنگی شرکت قند اصفهان، برگزاری کارگاه‌ها و بازدیدهای آموزشی اشاره کرد.

پیمان فیروزنیا، مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان نیز عنوان کرد: کشت چغندرقند پاییزه در سطح استان در تناوب با گندم و جو و برای افزایش عملکرد و کنترل آفات و بیماری‌ها ضروری است؛ در سال زراعی 98-99 میانگین عملکرد چغندر بهاره در استان حدود 3/31 تن در هکتار بوده است.

وی ادامه داد: میزان سطح کشت چغندرقند پاییزه در سال 98-99 در استان 115 هکتار بوده که به تولید یک هزار و 839 تن محصول با میانگین عملکرد 3/31 تن و عیار قند 14 درصد منجر شده است.

مدیر امور زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان با اشاره به برخی چالش‌ها در زمینه کشت چغندرقند پاییزه عنوان کرد: کوتاه بودن بازه زمانی تاریخ کشت، ضرورت تأمین آب در مهرماه، تداوم تأمین آب در اواخر خردادماه، سطح کشت و تولید پایین در مقابل ظرفیت کارخانه‌ها، عدم رعایت کامل اصول زراعی و وابستگی زمان برداشت به دوره زمانی فعالیت کارخانه‌ها از محدودیت‌های کشت این محصول است.

وی گفت: در این بخش مساعدت‌هایی می‌تواند شکل بگیرد که از آن جمله می‌توان به تأمین کودهای شیمیایی، تأمین تسهیلات کم‌بهره سرمایه در گردش و سرمایه‌ای، تأمین یارانه، ایجاد قیمت مناسب برای خرید چغندرقند و تأمین حق‌الزحمه و حق مأموریت برای کارشناسان اشاره کرد.

فیروزنیا اضافه کرد: کارخانه های قند استان نیز می‌توانند با تأمین به موقع ماشین‌آلات کاشت، داشت و برداشت؛ تأمین بذر مورد نیاز و تسریع در پرداخت و تسویه حساب با کشاورزان به توسعه کشت محصول و رفع مشکلات در این بخش کمک کنند.

در ادامه این جلسه مدیران و کارشناسان شهرستان‌ها به بیان برخی پیشنهادات و مشکلات در این بخش پرداختند.