مفهوم بسیج از نظر لغوی و فرهنگ بسیجی بسيج در لغت به معناى آمادگى است. در فرهنگ دينى و اسلامى «بسيج» واژه مقدس و از اهميت فراوانى برخوردار است و در واقع تمام كسانى كه به خداوند عشق مي ورزند ، و در راه او براى اعتلاى كلمه اسلام ، و عزت مسلمانان ، با دشمنان خداوند ، مقابله نظامى ، سياسى ، فرهنگى و ... مى كنند ، عضو بسيج و بسيجى هستند. خداوند در قرآن مجيد مى‌فرمايند: «به زودى خدا گروهى ديگر را مى آورد كه آنان را دوست مى دارد و آنان نيز او را دوست دارند. اينان با مؤمنان ، فروتن ، و بر كافران سرفرازند ، در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هيچ ملامت گرى نمى ترسند ، اين فضل خداست. آن را به هر كس كه بخواهد مى دهد و خدا گشايشگر داناست». (مائده، ۵۴) بنابراين ، دوستان خدا ، مخلصان ، صالحان ، صابران ، پرهيزگاران ، مجاهدان و ... بسيجيان هستند. فرهنگ بسيجى داشتن ، به اين معناست كه كارهاى انسان رنگ خدايى داشته و در تمام حالات با خدا و متواضع و فروتن باشد. در چنين فرهنگى ، انسان اهل عبادت ، ايمان ، تقوا ، ايثار ، شهادت ، زهد ، ابتكار ، تلاش و جهاد در راه خدا ، انفاق و... مى شود ، و وجود چنين فرهنگى در جامعه اسلامى مى تواند بسيارى از مشكلات و ناهنجارى ها را رفع يا كاهش دهد. با تكيه بر فرهنگ بسيجى ، مى توان به قله هاى رفيع علم و دانش ، اخلاق و فضايل رسيد و پله هاى كمال را پيمود; قرآن كريم دستور مى دهد كه مسلمانان در برابر دشمن ، بسيج شوند و از آمادگی هاى مختلف از نظر فنون و آموزش هاى نظامى ، تلاش در عرصه فرهنگ و گسترش ارزش هاى اخلاقى و انسانى ، تقويت دين خدا و اجراى احكام آن ، پيروى از ولايت اهل بيت (عليهم السلام) و ولايت فقيه در زمان غيبت امام معصوم (عليه السلام) برخوردار شوند; «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّة وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِى عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُم...;(انفال،۶۰) و هرچه در توان داريد از نيرو و اسب هاى آماده بسيج كنيد تا با اين تداركات ، دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان ديگرى را جز ايشان ـ كه شما آنها را نمى شناسيد و خدا آنان را مى شناسد ، بترسانيد. سلام بر تو كه مرواريد خاطرات هميشه زنده شهامت و استواری را در صدف جانت پرورانده ای. عشق الهيت را ، قلب آسمانيت را می ستايم و از خداوند می خواهم كه فرزندان اين مرز هميشه سربلند پاسدار خوبی برای ارزش هايی باشند كه تو پايدار ساختی.